Moja mama kiedyś, kiedyś, kiedy jeszcze byłem małym chłopcem i raczej przeszkadzałem w pracowni — tylko bawiąc się szpulkami, ścinkami, guzikami opowiadała mi często o warszawskiej firmie krawieckiej w której mój ojciec, dwaj jego bracia i jedna z sióstr uczyli się krawiectwa. Była to pracownia ich wuja — brata matki. Nie bagatelna musiała być ta warszawska pracownia, skoro mama zawsze zaczynała swoją opowieść od tego, że wuj — właściciel, jeździł po Warszawie własną karetą zaprzężoną w cztery konie! Były to lata dwudzieste, dwudziestego wieku. Lata od których chyba mógłbym zacząć liczyć dni i lata krawieckich poczynań pokoleń Wiśniewskich. Fakt ten dokumentują dwie zachowane jakimś cudem reklamy, mówiące o zaistnieniu „Wiśniewskich” na terenie tworzącej się z nadmorskich piasków Gdyni przy ul. Świętojańskiej 75. Jedna reklama zamieszczona w Dzienniku Gdyńskim nosi datę 16. 12. 1936r., druga 22. 12. 1938.